- güləşdirmək
- icb. Güləşməyə məcbur etmək, qurşaq tutdurmaq. <Ziba xanım:> . . Xan Qala qırağında bəy uşaqlarını birbiri ilə güləşdirir. M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
güləşdirmə — «Güləşdirmək»dən. f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutaşdırmax — (Ağdam, Bərdə, Şuşa) 1. güləşdirmək. – Uşaxları tutaşdırdıx, Məmişin oğlu səninkini yıxdı (Ağdam) 2. dalaşdırmaq, vuruşdurmaq, döyüşdürmək. – Qabaxlar qoş tutaşdırardılar (Bərdə); – Uşaxları tutaşdırmaxdan ləzət alırsaη, də:sən (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boğazadöymə — is. dan. Höcətləşmə, bir biri ilə sözləşmə, söz güləşdirmə, mübahisə etmə; mübahisə, deyişmə. İki saatdan bəri davam edən boğazadöymə ağıllıbaşlı bir nəticə verməmişdi. Ə. Ə.. Axırda bu boğazadöymədən bir şey çıxmadı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəhs — is. <ər.> 1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə. // Söhbət, danışıq. Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək. Biz bir neçə Badkubə müəllimləri . . ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xüsusən — <ər.> zərf Xüsusi olaraq, hamıdan artıq, ən çox, hər şeydən əvvəl, ayrıca, ələlxüsus. Xüsusən ev qulluqçuları, gədə, Almas və qulluqçu qız Pəri o gecə səhərə kimi yatmamışdılar. N. N.. Bu böyük itki, bu kədərli faciə bütün qohum qardaşa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerbəyer — z. 1. Hər biri öz yerində; qaydada, müntəzəm. Məclis əhli yerbəyer əyləşdilər. «Aşıq Ələsgər». <İlyas:> . . O kişilərdən gələn kağızları yerbəyer saxlasın. S. R.. Yerbəyer etmək (eləmək) – 1) hər şeyi öz yerinə qoymaq, nizam və səliqə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti